ul. Nowy Świat 58A, Warszawa
tel. 22 826 45 02 // 22 826 23 10

Gruźlica skóry – rodzaje i leczenie

Gruźlica skóry – rodzaje i leczenie

dermatolog

Gruźlica skóry jest postacią pozapłucną gruźlicy, która ma przewlekły charakter. Często występuje, jako oddzielna choroba lub towarzyszy gruźlicy płuc lub innych narządów wewnętrznych. Jest to choroba przyjmująca wiele postaci. W zależności od rodzaju gruźlicy skóry, różne są też jej objawy. Zakażenie rozprzestrzenia się za pomocą dróg krwionośnych, limfy, lub przez bezpośredni kontakt z osobą chorą.

Istnieje kilka rodzajów gruźlicy skórnej:

– gruźlica brodawkująca skóry – jest to jedna z postaci, będąca skutkiem zakażenia prątkiem typu bydlęcego (np. u rolników na stopach). Jednocześnie może występować stan zapalny naczyń i węzłów limfatycznych.

– gruźlica guzkowo – zgorzelinowa skóry – jedna z postaci, cechująca się nadmiernie silną reakcją na tuberkulinę. Na skórze powstają liczne, rozsiane, wykwity guzkowe, które ulegają martwicy z wytworzeniem owrzodzeń, przy czym najczęstszym ich umiejscowieniem są wyprostne powierzchnie kończyn.

 gruźlica toczniowa – ma przewlekły charakter, charakteryzuje się też licznymi nawrotami. Pojawia się głównie poprzez infekcję drogą kropelkową błony śluzowej nosa, skąd proces szerzy się na skórę twarzy. Pozostawia po sobie blizny w obrębie których po latach, jako późne powikłanie może rozwinąć się rak kolczystokomórkowy skóry.

Gruźlica wrzodziejąca skóry występuje w 3 postaciach, w których głównym i pierwotnym objawem jest owrzodzenie:

  • gruźlica wrzodziejąca pierwotna – występująca u niemowląt i małych dzieci, które pierwszy raz zetknęły się z gruźlicą – w miejscu wniknięcia zarazka wytwarza się owrzodzenie, po pewnym czasie ulegają powiększeniu okoliczne węzły chłonne.
  • gruźlica wrzodziejąca z nadkażenia – owrzodzenie na twardym podłożu naciekowym z powiększeniem okolicznych węzłów chłonnych, przypominać może kiłową zmianę pierwotną.
  •  gruźlica wrzodziejąca z samonadkażenia – pojawia się u pacjentów chorujących na  rozpadową gruźlicę narządów wewnętrznych.

 gruźlica prosówkowa skóry – rozpoczyna się gdy w organizmie dochodzi do krwiopochodnego wysiewu prątków do skóry.

 gruźlica rozpływna skóry – może wychodzić z samej skóry lub z tkanek głębszych.

 gruźlica liszajowata skóry – to jedna z postaci będąca następstwem działania toksyn, pochodzących z rozpadłych prątków w ogniskach gruźliczych w narządach wewnętrznych.

Każda z postaci gruźlicy jest bardzo trudna do wyleczenia, więc kuracja antybiotykowa może trwać nawet przez wiele miesięcy. Sposób terapii, którą wybiera lekarz  dermatolog, zależy głównie od tego, czy gruźlica skóry występuje w danym przypadku samodzielnie, czy też towarzyszy jej np.  gruźlica narządowa, węzłowa lub układu kostnego. Najczęściej  w leczeniu stosuje kilka antybiotyków w tym samym czasie, aby zminimalizować ryzyko uodpornienia się bakterii, na jeden z nich. W przypadku gdy badania potwierdzają obecność gruźlicy narządowej, leczenie ulega rozszerzeniu, a pacjent zostaje skierowany, do leczenia szpitalnego.